استاد علوم رسانه دانشکده صداوسيما در مورد اهميت نقش رسانه در بازنمايي و انتقال اخبار و داده‌هاي خشونت‌آميز خاطرنشان‌کرد: ما در جامعه در حال‌گذاري زندگي مي‌کنيم که بسياري از اتفاقات و تحولات عميق در لايه‌هاي مياني آن در حال رخ‌دادن است. اتفاقات مهمي چون رشد جمعيت شهرنشيني، جوان‌بودن جمعيت همراه با تاثيرپذيري از تغييرات و شرايط جهاني نظير تبادل فرهنگ‌ها و انفجار اطلاعات از ويژگي‌هاي فعلي جامعه ماست که اين عوامل در کنار هم به برهم‌خوردن برخي هنجارهاي اجتماعي در کشور ما منجر شده است.
اين مدرس دانشگاه تصريح‌کرد: مثلا شلوغي خيابان‌ها و ترافيک يکي از وضعيت‌هاي تحريک‌کننده‌اي است که قاعدتا به‌دليل تکرار روزانه آن تبديل به بروز خشونت از سوي افراد در واکنش به آن مي‌شود. يا مثلا پخش اخبار مربوط به خشونت، بخش قابل‌توجهي از اخبار روزانه ما را در برگرفته است و بر خلاف آن اخبار لطيفي خود را از دست داده‌اند.
«گيويان» افزود: اينجا بايد پرسيد در دنيايي که هر روز با تکنولوژي‌هاي جديد و پيشرفت‌هاي گوناگون و توانمندي‌هاي جامعه جهاني در آن مواجهيم، ما براي حفظ و بقاي اخلاقيات و قواعدي چون حفظ مواضع شهروندي، در فضاي رسانه چه کرده‌ايم؟
اين استاد علوم‌ارتباطات در مورد تاثير عادي‌سازي اين موضوع از سوي رسانه پرمخاطبي چون تلويزيون در درازمدت اضافه‌کرد: چيزي که در اين بين مي‌توان گفت اين است که فضاي فعلي رسانه‌اي کشور در دراز مدت به وقوع خشونت‌ها دامن مي‌زند. حال اگر گروهي در يک منطقه، مردم را قتل‌عام کرده‌اند يا جايي در پايان يک بازي فوتبال، عده‌اي به جان هم افتاده‌اند يا خونريزي و اوباشگري اتفاق‌افتاده يا جر و بحث ۲نفر در خيابان به زد و خورد و کتک‌کاري کشيده، نبايد به صرف اينکه رسانه در حال واقع‌نمايي است، پخش آن حوادث را مجاز بدانيم.
او در ادامه گفت: در شهري همانند تهران که يک پنجم جمعيت کل کشور را در خود جاي داده و بنا به تعاريفي بزرگ‌ترين شهر خوابگاهي شناخته شده، بايد در آن تعريف خاص و ظريفي از خشونت ارائه شود که نياز به نکته‌بيني دقيقي دارد.
اين استاد دانشگاه همچنين افزود: البته بايد به اين نکته هم توجه داشت که ممکن است رفتاري در يک جامعه به معناي خشونت شديد تلقي شود اما در جامعه ديگري آن رفتار خشونت‌آميز نباشد. متأسفانه نمايش خشونت در صدا و سيما، سينما، ادبيات و صفحات حوادث روزنامه‌هاي ما همه نشان از گم‌کردگي معناي خشونت در جامعه دارد. البته اين موضوع نياز به بررسي کار‌شناسي و پژوهشي دارد که آيا اين خشونتي که الان شاهد آن هستيم پيش از اين و قبل از رسانه‌اي شدن آن در زندگي روزمره مردم وجود داشته يا اينکه با به تصويرکشيدن آن شدت يافته است.
/118
انتهای پیام/